Burn-out
Aanleiding voor mij was extreem onrustig slapen met veel bewegingen, schreeuwen, etc. Ik merkte het zelf alleen niet. Het ging echter al maanden

veel minder goed met sporten. Ik had het niveau van een halve marathon en nu was ik na een half uur gewoon op. De huisarts maakte duidelijk dat ik op de reservebatterij leefde en flink op weg was naar een burn out. Verder had ik een progressieve vorm van slaapstoornis. Alle registers werden open getrokken: medicijnen, belangrijk minder werken en op advies van de huisarts naar een psycholoog. In mijn geval adviseerde hij Merel, omdat zij onder andere psychologische zorg verleent met betrekking tot problemen die gerelateerd zijn aan werk. Ik schaamde me er niet voor en ben open met haar in gesprek gegaan. Laat duidelijk zijn: ik had, vond ik, ook geen andere keuze! De ergste problemen werden al pratend snel minder; ze hield me een spiegel voor, confronteerde me met mezelf en gaf me ook “huiswerk”. Ze dwong me, op een positieve manier, na te denken over mezelf, wat ik eigenlijk aan het doen was en wat voor keuzes ik ook kon maken. Uiteraard is de basis dat er een soort click is tussen de behandelende psycholoog en de cliënt. Bij haar was het vanaf het eerste moment vertrouwd, ik kon en durfde mijn verhaal bij haar kwijt. Dus Merel: bedankt dat je me weer op het spoor hebt gezet.